dinsdag 5 februari 2008

Schrijven zonder planning....

....ziet er in de praktijk ongeveer zo uit


Van tikkende regendruppels, aanzwellende dreun en
een hint van een storm
verschillende ritmes die allen tezamen
proberen te dansen in dezelfde maat
en een paar jonge twijgen die de waterkant
strelen, als ranke vingers
in het Verre Oosten, van lang geleden
omdat sprookjes daar nog bestaan.
Met monsters en draken maar wel hele vriendelijke
omdat dat in sprookjes nou eenmaal zo hoort.
diepe dreunen uit het verleden
de klik aan het eind haalt me terug naar het hier.
Gedreun op de trommels, het trillende water weerspiegelt
een licht dat ik nog niet zie.
Ik wil dat er iets gebeurt en dat doet het dan ook.
Een regiment aan kindervoeten walst door het gras,
sierlijk en soepel maar altijd rechtdoor.
Rechtdoor maar rechtdoor is rechtdoor is eindeloos
als het ritme wegsterft.



Ja.