kleine helden zijn ook helden

Ik ben de Risk koning!
De koning van allemaal!
wereldleiders eten mijn vuil en danken mijn voeten. Of kussen mijn voeten, en danken... nou ja mij.
Ik weet het niet precies. Ik kijk meestal hautain voor me uiten wapper met een hand.

Hoe dan ook, ik heb het klaargespeeld om als Riskmaagd mijn allereerste potje te winnen. En niet zomaar te winnen, maar echt waan-zin-nig te winnen. Binnen 10 beurten had ik mijn tegenstanders als driehoekige pionnen van het bord geblazen. Australie viel mij al snel ten deel, half Azie volgde spoedig, het was een feest voor alle zintuigen en een glorieuze dag voor wereldleiders in het algemeen.

hm-hm ^_^.

Het potje daarna heb ik zo vaak mogelijk kamikaze-rushes gepleegd en vooral lopen bunkeren in Kazachstan maar dat mag de pret niet drukken. Doet het ook niet.
Ik vind mijzelf wel een kleine held.
met kleine helden gevoelens
en kleine helden sentimenten
die ik in deze kleine blog zou kroniekelen als dat een woord was.

Nog een kleine wijsheid voor de mensen thuis: vakantie is prima, iedere dag een e-mail krijgen dat je lessen niet doorgaan niet. Daar raak je (= ik) heel erg gestresst van.
En gekker nog, daar ga je van achter lopen met je schoolwerk. Omdat je het idee hebt dat je dingen hebt gedaan, en dus niet meer hoeft.
Of ik ben de enige die zo denkt. Het zou zo maar kunnen.

Het spreekwoord van de dag:
vanwege de smeer, likt de kat de kandeleer.

Dat schijnt het spreekwoord van de dag te zijn. Ik denk dat deze dag bij voorbaat een mislukking is. Maar wie ben ik...

.
..
...
..
.

DE RISK-KONING!!! *donderwolk en flits waarin ik verdwijn*

MEISJE

“Als iemand
dan ik
En niemand anders!”
riep zij en
Ongelukkig als zij was
- dat men dat niet kon zien -
duwde zij
zonder spijt
het slachtoffertje
- blond meisje, jaar of tien -
het raam uit
negenhoog, maar
gelijk had ze wel
harde klappen was het toch al gewend.
tjonge jonge jonge
dom, dom kind.
want wat zij niet had ingezien
als een meisje
met wat misplaatste vingerafdrukken
hier en daar
de tongen roert
doet een uitgesmeerde vlek
vaak weggespoten nooit echt weg
op het midden van een stoep
de mond en streken daaromheen
haast vibreren van genot.

Misselijk meisje
Ze stal je licht
je donder en je bliksem
en zelfs de steelse blikken
vanonder hoed of paraplu
heeft ze je afgenomen
iedere gillende omwenteling
een claim to fame

Arm, arm, dom, dom kind.
Zij verhangt zichzelf
volgende week
helemaal zeker
weet ze het nog niet
de brief ligt al klaar
speldt ze op haar borst
over een maand zal haar vader
zeggen
ik hield gewoon van haar.
en iedereen zal dat fout opvatten.
want als een meisje
met wat misplaatste vingerafdrukken
de tongen roert
doet een licht briesje
dat de voetjes aait
net de boven de grond
van een speelplaats
de huisvrouwmond
haast exploderen
met orgastisch genoegen
de snelle tongval komt later pas

Gek, gek, klein, klein kind.
Als de blauwe strepen in de nek
verpulvert zijn
tot beenmerg, gruis en restafval
zijn de tongen reeds verzadigd
en een vergelijkbaar ding
maar jong en zelfs
gehandicapt, het is een feest
daar kan toch niemand tegenop
het schijnt er was zelfs
een hond in ’t spel.

Dom, dom, dood, dood meisje
vergeten
weg
en dat zo snel
Dat jij zo ongelukkig was
’t kon niemand schelen
Misère is een erfenis
alleen zijn er zo velen
welterusten, moe, moe meisje
de dag is voorbij en jij helemaal
kus je spiegeltje gedag
schraap je glitterstof bijeen
en leg jezelf te ruste
op je bedje van weleer
welterusten, kind.
Welterusten.