Blogspot.com

...is slim.
Heel slim.
Blogspot.com heeft mijn twee weblogs aan elkaar verbonden, waardoor ik nu geen intro tekst meer hoef te schrijven.
Ik wist niet dat een internetsite dat kon, zo slim zijn, maar Blogspot heeft het gedaan.
Wat dan ook de enige reden is dat ik hier nu iets post.
Ik heb de laatste dagen gewerkt, en geen tijd gehad om te schrijven.
Toen ik vanochtend wakker werd stond er een bouwvakker in mijn kamer. Ik noem hem Theo, want zo heet hij. Dit was geen bizarre fantasie van mijn slaapdronken gedachtewereld want Theo had kleren aan. Ik niet, ik lag immers in bed, en in bed hoort men in den nakenden te zijn, en dit leverde een ietwat genante situatie op. Ik had immers die Theo die op mijn kamer stond.

Nou zijn dit soort conflicten altijd oneindig veel interessanter dan de oplossingen voor diezelfde conflicten (disney films zijn altijd maar tot een kwartier voor het einde leuk) en daarom zal ik niemand vervelen met mijn tamelijk doorsnee oplossing voor dit probleem.

Als er andere mensen bij zijn, ben ik een tamelijk doorsnee jongen. Die toevallig harstikke goed broodjes in zakjes kan doen.
En niet alleen goed, maar "manisch vrolijk". Niet mijn woorden. Op een gegeven moment moet je de lat lager gaan leggen, en je plezier halen uit het belachelijk vrolijk doen tegen chagrijnige mensen. Wat an sich weer een deprimerende gedachte is.

Om deze blog toch een artistiek tintje mee te geven, hier wat losse flarden van mijn dag:

- Als douchebag het fijnste woord in de Engelse taal is, is HOER dat in het Nederlands. Je kan het op duizenden manieren zeggen, de een nog bevredigender dan de ander. De hijgende, 'droge' en vooral heel erg harde manier is, zoals dit eigenlijk altijd het geval is, het fijnst.
- Ik had vandaag een korte drang naar comazuipen of een soortgelijke bezigheid, en een vriendin deelde op hetzelfde moment die drang.
- Ik moet een tekst schrijven maar ik wil naar bed.
- welterusten.

Nieuwe naam, nieuwe blog

Out of the woods.

Onder andere de naam van een fantastische cd van Tracey Thorn.
En dus de naam van mijn nieuwe blog.

Wat blijkt: mijn oude blog was relatief gaaf, best wel een beetje grappig, en ondanks de bij nader inzien buitensporige hoeveelheid gezeur over vanalles en nog minder, niet helemaal lelijk. Maar ik wilde alleen maar anekdotische teksten over mijn leven en de dingen daaromheen posten, en dat bleek niet interessant genoeg om langer dan een maand of wat vol te houden.

Vandaar deze nieuwe blog, waarin ik naast dat soort dingen (ik moet toch wat te zeuren hebben) ook lesteksten en andere literair verantwoorde gevoelensuitingen post. En daar hoorde een nieuwe naam bij.

Een officiele naam, die niet naar lelijke bijnamen en Sabrina the teenage Bitch-afleveringen stonk. Out of the woods. Het betekent iets. Wat, precies, weet ik niet. Daar komen we vanzelf wel achter.