Roma, Londra, het wordt één groot feest dat zijn weerga niet kent.
Jezus Bolle Christes wat raak ik gestresst van vakantie.
Zeker als het samenvalt met zo'n periode (we kennen ze allemaal, tenminste de 3 mensen die deze blog lezen waarschijnlijk) waarin je sowieso niet echt weet wat je wilt, wanneer je het wilt en waarom in godsnaam.
Pakken, regelen, weer uitpakken, niets vergeten? niets vergeten, inpakken, bellen, regelen, film kijken voor de ontspanning, niet ontspannen tijdens het kijken van de film, tegen je tas schoppen, roken, verder inpakken, opruimen, bellen, enzovoort.
en maar goed ook, het houdt je hoofd van de echt belangrijke vragen.
die komen over twee weken wel weer.
Ik ga mijn hoofd ontwarren, en zal verlicht terugkeren. Wie weet zonder opleiding, maar zo'n vaart zal het niet lopen.
Voor nu: adios.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten